Urartu Hükümdarı II. Sarduri tarafından milattan evvel 750 yılında yaptırılan Çavuştepe Kalesi ve kuzey kısmındaki nekropol (arkeolojik kentlerde mezarlıkların ve toplu mezar yerlerinin bulunduğu bölge), alanında yürütülen hafriyat çalışmalarında, Urartuların meyyit gömme adetleri ve hayat üslubuna ait yeni bulgular elde edildi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi (YYÜ) Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Kısım Lideri Prof. Dr. Rafet Çavuşoğlu başkanlığında, Kültür ve Turizm Bakanlığının müsaadesiyle yapılan hafriyatlarda, biri yetişkin biri de çocuk olduğu bedellendirilen iki yeni mezar tipi daha tespit edildi.
YENİ MEYYİT GÖMME ADETLERİ ORTAYA ÇIKTI
Arkeologlarca incelenen mezarlarda ölülerin bedelli eşyalarının yerinde olmadığı ve kemiklerin farklı bir alanda olduğu tespit edildi. Hafriyat lideri Prof. Dr. Rafet Çavuşoğlu, Çavuştepe Kalesi’nde 1961’den 1986’ya kadar açılmış ve ortaya çıkartılmış alanda daha çok konservasyon ve muhafazaya yönelik çalışma yaptıklarını belirtti. Kalenin nekropol alanında 2017’den beri hafriyat yaptıklarını, bu çalışmalarda Urartu arkeolojisi ve meyyit gömme gelenekleri açısından çok değerli arkeolojik datalara ulaşıldığını kaydeden Çavuşoğlu, bu yılki hafriyat çalışmalarında biri hocker (cenin) konumunda gömülen çocuk başkası ise yetişkin bir bireye ilişkin olduğunu düşündükleri yeni mezarlar bulduklarını söyledi. Bulunan yeni tip mezarların Urartuların meyyit gömme adetlerine ait kendilerine yeni bilgiler verdiğini aktaran Çavuşoğlu, “Daha evvel nekropol alanında sandık mezar, oda mezar, toprağa gömülü dediğimiz olağan mezar ve meyyitin yakılarak gömüldüğü urne mezar tipleri vardı. Artık ise yeni bir mezar tipiyle karşılaştık. Sıralı mezar halinde, cesetler bir platformun yanında konulmuş.” diye konuştu.
YETİŞKİN BİREYE İLİŞKİN
Yetişkin bireye ilişkin iskeletin kendi periyodu içerisinde tahrip edildiğini anlatan Çavuşoğlu, şunları kaydetti: “Muhtemelen eski çağdaki bu meyyitin de takılarıyla gömüldüğünü ve bu takıları almak amacıyla mezarın tekrar açıldığını kestirim ediyoruz. Hafriyatın devam eden kısmında bu durum çok daha netlik kazanmış olacak. Bireylerde ekseriyetle ona ilişkin eşyalara rastlayabiliyorduk. Geçen yıl da buna emsal takılarıyla bulduğumuz bir mezarda değerli bir bulgu elde etmiştik. Lakin son bulduğumuz yetişkin bireyde rastgele bir şeye rastlamamanın yanında cesedinin karışık olarak bulunması, tahrip edildiğini gösteriyor zira cesedin baş kısmını ayakların yanında, omurlarını daha diğer bir kısımda, dağılmış vaziyette bulduk. Akıllara defineciler tarafından kazılmış olma ihtimali de gelebilir lakin yaptığımız araştırmalarda kendi periyodu dışında rastgele bir kaçak hafriyat izine rastlamadık.”
DAHA EVVEL HİÇ KARŞILAŞMADIĞIMIZ BİR MEZAR GELENEĞİ
Mezarları buldukları alanda bilhassa taş sıralı mimari bir dokunun bulunduğunu anlatan Çavuşoğlu, Urartuların klasik özelliklerini taşıyan mezarların dışında bir mezar bulduklarını belirtti.Yeni bir mezar geleneğiyle karşılaştıklarını lisana getiren Çavuşoğu, şöyle devam etti:“Bulduğumuz yeni mezarlar sur duvarına benzeri, üç sıra taş ile çevirili bir alanın eteğinde, makul bir eksende ilerliyor. Bu duvarın çabucak eteğinde, inhumasyon dediğimiz ceset gömü formu iskeletlere rastlıyoruz. Daha evvel Urartu’nun birçok nekropolü kazıldı fakat burada bizi şaşırtan daha evvel karşılaşmadığımız bir mezar geleneği olması. Bunlardan birincisi muhakkak bir sistem içerisinde devam eden mimari bir doku var ve bu doku üzerinde rastgele bir kerpiç yapı yok. Platforma benzeri bir tertip oluşturmuşlar. Bu nizamın çabucak yarım ile bir metre ortasındaki eteğinde inhumasyon gömülere rastlıyoruz. Bu gömüler de hem bizim için hem de bu alan için Urartu nekropolleri ve Urartu mezar gelenekleri içinde özel bir yer teşkil ediyor. Bu mezarlığın ise günümüzden 2 bin 750 yıl öncesinde kullanıldığını düşünmekteyiz.”
Haber7
